This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Thai - Rates: 0.07 - 0.10 USD per word / 25 - 30 USD per hour Thai to English - Rates: 0.07 - 0.10 USD per word / 25 - 30 USD per hour
Portfolio
Sample translations submitted: 2
English to Thai: Maintenance logistics in the Dutch Dredging Industry General field: Tech/Engineering Detailed field: Transport / Transportation / Shipping
Source text - English Abstract - This paper explores the benefits of supply chain
collaboration in the dredging industry. More specifically, it
looks at maintenance management in the dredging industry
and the logistic consequences of different maintenance
policies. The research uses a simulation model of a clearly
identifiable component in a dredging vessel and the related
spare parts supply chain. Various maintenance policies,
such as predictive maintenance and condition based
monitoring are analysed for their impact on the spare part
supply chain in terms of stock keeping, order fulfilment and
productivity of the dredging vessel. The model shows that
both parties could indeed benefit from more collaboration as
this would result in reduced costs and increased production
output.
Index terms – dredging industry, maintenance management,
spare parts logistics
English to Thai: The Theatre of the Absurd General field: Art/Literary Detailed field: Cinema, Film, TV, Drama
Source text - English The Theatre of the Absurd (French: Théâtre de l'Absurde) is a designation for particular plays of absurdist fiction, written by a number of primarily European playwrights in the late 1940s, 1950s, and 1960s, as well as to the style of theatre which has evolved from their work. Their work expressed the belief that, in a godless universe, human existence has no meaning or purpose and therefore all communication breaks down. Logical construction and argument gives way to irrational and illogical speech and to its ultimate conclusion, silence [1]. Critic Martin Esslin coined the term "Theatre of the Absurd", relating these plays based on a broad theme of absurdity, roughly similar to the way Albert Camus uses the term. The Absurd in these plays takes the form of man’s reaction to a world apparently without meaning or man as a puppet controlled or menaced by an invisible outside force. Though the term is applied to a wide range of plays, some characteristics coincide in many of the plays: broad comedy, often similar to Vaudeville, mixed with horrific or tragic images; characters caught in hopeless situations forced to do repetitive or meaningless actions; dialogue full of clichés, wordplay, and nonsense; plots that are cyclical or absurdly expansive; either a parody or dismissal of realism and the concept of the "well-made play".
History Theater of the Absurd came about as a reaction to World War II. World War II was the catalyst that finally brought the Theatre of the Absurd to life. The global nature of this conflict and the resulting trauma of living under threat of nuclear annihilation put into stark perspective the essential precariousness of human life. Suddenly, one did not need to be an abstract thinker in order to be able to reflect upon absurdity: the experience of absurdity became part of the average person's daily existence. During this period, a “prophet” of the absurd appeared. Antonin Artaud (1896-1948) rejected realism in the theatre, calling for a return to myth and magic and to the exposure of the deepest conflicts within the human mind. He demanded a theatre that would produce collective archetypes and create a modern mythology. It was no longer possible, he insisted, to keep using traditional art forms and standards that had ceased being convincing and lost their validity. Although he would not live to see its development, The Theatre of the Absurd is precisely the new theatre that Artaud was dreaming of. It openly rebelled against conventional theatre. It was, as Ionesco called it “anti-theatre”. It was surreal, illogical, conflictless and plotless. The dialogue often seemed to be complete gibberish. And, not surprisingly, the public’s first reaction to this new theatre was incomprehension and rejection.
Translation - Thai ชื่อThe Theatre of the Absurd (ละครแนวAbsurd)ถูกตั้งขึ้นสำหรับเรียกบทละครจากนิยายแนวAbsurdโดยเฉพาะซึ่งแต่งโดยนักประพันธ์บทละครชาวยุโรปในยุคแรกๆ ในช่วงยุคสี่ศูนย์ ห้าศูนย์ และหกศูนย์ และยังถูกตั้งขึ้นสำหรับรูปแบบโรงละครที่มีวิวัฒนาการมาจากบทประพันธ์ของพวกเขา ผลงานเหล่านั้นถ่ายทอดความเชื่อที่ว่าในโลกที่ไร้พระเจ้า การมีอยู่ของมนุษย์นั้นไร้ความหมายและปราศจากจุดมุ่งหมายใดๆ ดังนั้น การติดต่อสื่อสารจึงล้มเหลว ความเข้าใจเชิงตรรกะและเหตุผลโต้แย้งนำไปสู่บทสนทนาที่ไร้เหตุผลและขาดตรรกะ และยังนำไปสู่บทสรุปสูงสุดนั่นคือความเงียบ มาร์ติน เอสลิน Martin Esslin นักวิจารณ์ได้สร้าง The theatre of the Absurd ให้บทละครเหล่านั้นสอดคล้องกันโดยมีรากฐานมาจากธีมกว้างๆ ของabsurdity ซึ่งคล้ายคลึงกับที่อัลเบิร์ต เคมัส Albert Camus ใช้ The Absurd ในบทละครเหล่านั้นได้ใช้รูปแบบปฏิกิริยาโต้ตอบของมนุษย์ที่มีต่อโลกอย่างชัดเจนโดยปราศจากความหมาย หรือคือมนุษย์ที่เปรียบเป็นหุ่นเชิดถูกควบคุมหรือคุกคามโดยแรงบังคับจากภายนอกที่มองไม่เห็น แม้คำๆ นี้จะครอบคลุมไปถึงการแสดงหลายประเภท ลักษณะเฉพาะบางชนิดก็ได้เกิดขึ้นพร้อมๆ กันในละครหลายเรื่อง เช่น ตลกลามก ซึ่งมักจะคล้ายคลึงกับVaudeville (ละครเบ็ดเตล็ด) ผสมผสานกับภาพอันโศกสลดหรือน่าหวาดกลัว อาทิเช่น ตัวละครติดอยู่ในสถานการณ์ที่ไร้ความหวังถูกบังคับให้แสดงอาการซ้ำๆ หรืออาการที่ไร้ความหมาย เช่น บทพูดที่เต็มไปด้วยสำนวนซ้ำๆ การเล่นคำ และเรื่องเหลวไหล โครงเรื่องที่หมุนวนไปมาหรือยืดเยื้อแบบไร้สาระ เพื่อเป็นทั้งการล้อเลียนและปฏิเสธการมองสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริงและแนวคิดของ ‘ละครที่ได้สัดส่วน’
ความเป็นมา
Theatre of the Absurd กลายเป็นเหมือนปฏิกิริยาโต้ตอบสงครามโลกครั้งที่สอง กล่าวอีกอย่างคือสงครามโลกครั้งที่สองเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาก่อให้เกิดThe Theatre of the Absurdในที่สุด ธรรมชาติของความขัดแย้งที่มีอยู่ทั่วโลกและการบาดเจ็บที่เป็นผลพวงมาจากการอาศัยอยู่ภายใต้การคุกคามของอานุภาพทำลายล้างของอาวุธนิวเคลียร์ส่งผลให้เกิดมุมมองแข็งกระด้างและความไม่มั่นคงของชีวิต หลังจากนั้น มนุษย์คนหนึ่งก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นนักคิดนามธรรมเพื่อที่จะสามารถสะท้อนแนวคิดabsurdityได้อีกต่อไป ประสบการณ์ของความabsurdityหรือความเหลวไหลไร้สาระกลายเป็นส่วนหนึ่งของการดำรงชีวิตประจำวันของคนทั่วไป ในช่วงนี้ ‘นักพยากรณ์’ ของ the Absurd ก็ได้ถือกำเนิดขึ้น Antonin Artaud (1896-1948) ปฏิเสธความสมจริงในละครและได้หันกลับมาใช้เทพปกรนัมและเวทมนตร์และนำเสนอความขัดแย้งที่อยู่ลึกที่สุดในจิตมนุษย์ เขาเรียกร้องให้โรงละครสร้างรูปแบบแรกเริ่มที่สั่งสมกันมานั่นคือตำนานต่างๆ และผลิตเทพนิยายสมัยใหม่ขึ้น เขายืนกรานว่าเป็นไปไม่ได้อีกแล้วที่จะยังใช้รูปแบบศิลปะและพื้นฐานตามประเพณีที่ได้ยุติความเชื่อมั่นและสูญเสียความมีเหตุผลของตัวมันไป The Theatre of the Absurdเป็นการแสดงแบบที่Artaudใผ่ผันถึงพอดีแม้เขาจะไม่ได้อยู่เห็นพัฒนาการของมัน มันได้ปฏิวัติการแสดงตามแบบแผนทั่วไป เป็น ‘anti-theatre’ ดังที่ Ionesco เรียก The Theatre of the Absurd เป็นความเพ้อฝัน ไร้เหตุผล ปราศจากความขัดแย้ง และไม่มีโครงเรื่อง บทพูดมักจะดูเป็นการพูดคลุมเครือโดยสิ้นเชิง และไม่น่าประหลาดใจที่ปฏิกิริยาตอบรับจากสาธารณชนครั้งแรกต่อการแสดงเช่นนี้จะเป็นความไม่เข้าใจและการปฏิเสธ
More
Less
Translation education
Bachelor's degree - Faculty of Arts, Silpakorn University
Experience
Years of experience: 13. Registered at ProZ.com: Apr 2012.
Expertise 
Portfolio